کی تولید کرده است؟
رسانه اینترنشنال
سابقه و اعتبار تولید کننده
یک شبکه تلویزیونی خبری فارسی زبان با تمرکز بر برنامه های سیاسی و اجتماعی ایران، مستقر در لندن است. این شبکه روز پنج شنبه 29 اردیبهشت 1396، از ساعت 7 شب (به وقت تهران)، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در ایران، پخش برنامه های خود را به صورت زنده آغاز کرد. امتیاز شبکه متعلق به یک شرکت فرملی به نام Global Media Circulating است که عادل العبدالکریم اهل عربستان مالک آن است. سرمایه گذاران این شبکه تبعه عربستان سعودی هستند. عادل العبدالکریم سابقه همکاری طولانی با غول های رسانه ای عربستان، چون عبدالرحمن راشد، عضو هیئت مدیره گروه سعودی پژوهش و بازاریابی و مدیر پیشین شبکه العربیه و سردبیر سابق روزنامه الشرق الاوسط، را دارد.
کجا تولید شده است؟
در رسانه اینترنشنال، مستقر در لندن
کِی تولید شده است؟
27 دی ماه 1402
مرحله 3 چرا تولید شده است؟ بررسی و نتیجه گیری!
با توجه به تاکیدات رهبر انقلاب در خصوص مشارکت در انتخابات که بدین شرح است: (حضور مردم در صحنه های انتخابات به معنای قدرت ملّی است و این چیزی است که دشمن از آن ملاحظه میکند؛ این پشتوانه ی امنیّت ملّی ما است. قدرت ملّی پشتوانه ی امنیّت ملّی است؛ اگر دشمن احساس کند شما توانایی ندارید، ملّت ایران قدرتی ندارد، امنیّتِ شما را همه نوع تهدید خواهد کرد؛ از هر نوعش؛ این قدرت ملّی پشتوانه و تضمین کننده ی امنیّت ملّی است. امنیّت ملّی همه چیز است؛ اگر امنیّت نباشد، هیچ چیزی نیست)، شرکت وحضور مردم در انتخابات بسیار مهم و سرنوشت ساز است.
در این بین، کم لیاقتی بعضی نمایندگان، مشکلات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی مختلفی در کشور وجود دارد که موجب اعتراض مردم نسبت به شرایط کنونی شده است. رسانه های وابسته به دولت های های مخالف جمهوری اسلامی ایران نظیر اینترنشنال، با تولید چنین پیام هایی قصد در القای نا امیدی و توجه نهاد های حکومتی به مردم، صرفا در زمان انتخابات و پذیرش نظرات و عقاید مردم صرفا در زمان انتخابات دارد.
در صورتی که وجود صندوق های رای و برگزاری انتخابات، یکی از ارکان جمهوری اسلامی ایران بوده و نظر مردم همواره در آن حائز اهمیت بوده است.
در بحث تغییر پوشش مجریان صدا و سیما نیز می توان گفت با توجه به تنوع چشمگیر سبک ها و نظرات در این حوزه در جامعه، صدا و سیما از مدت ها پیش قوانینی نظیر استفاده از مقنعه و مانتو هایی تنها با یک یا دو رنگ تیره را برداشته و مجریان با رنگ های شاد تر و روسری و مانتو نیز بر روی صحنه حضور می یابند و این فرایند به سبب حفظ ارتباط افراد و برنامه ها با عموم مردم است.
واکنش های افراد و رسانه های داخلی نیز در این مورد نشان می دهد که اعتماد جمعی به رسانه ملی همچنان در پایین ترین وضعیت خود قرار داشته و بحران مخاطب در صداوسیما، درواقع بحران اعتماد به رویکرد و گفتمان مسلط بر تولیدات صداوسیماست؛ نه فرم و ساختار فرمی و اجرایی برنامه ها. این بی اعتمادی البته چندان بی منطق هم نیست و مسبوق به سابقه است که هربار در ایام انتخابات، سیاست گذاری های صداوسیما و ناظران فنی برنامه های آن، سختگیری های قبلی در رعایت برخی ملاحظات را کمتر کرده و با کمرنگ شدن خط قرمزها( نه تنها در بحث پوشش) مواجه بودیم و رفع این موانع نیازمند برنامه ریزی و سیاست گذاری های بلند مدت و کارشناسی شده می باشد.
