شامل زاویه دید، فضاسازی و پرداختن به جزئیات، شخصیت پردازی و ... شرح کامل دهید:

گلبهار رحمان نیا هستم 46 ساله متولد رودبار استان گیلان سال 1368 و زمانی که 15 ساله بودم ازدواج کردم و به تهران آمدم. بعد از پنج ماه و در حالی که باردار بودم متوجه شدم شوهرم اعتیاد دارد.بعد از تولد دخترم تمام تلاشم را کردم تا بتوانم شوهرم را از دام اعتیاد نجات بدهم، اما تلاش هایم راه به جای نبرد.بعد از هفت ماه در حالی که از شوهرم ناامید شده بودم، برای اولین بار به زیارت حرم امام رضا (ع) رفتم و از امام رئوف خواستم تا بتوانم کاری را پیدا کنم و امورات زندگی خود و فرزندم را بگذرانم. سه روز بعد از برگشتن از حرم از طریق آگهی خدمات منزل و پرستاری بچه کاری پیدا کردم، اما این کار باعث میشد تا بزرگ شدن فرزندم را نبینم، یک روز که دخترم را به مدرسه برده بودم با مادر یکی از همکلاسی های دخترم آشنا شدم که کارش خیاطی بود و این آشنایی مسیر زندگی مرا عوض کرد.بعد از دیدار با مادر همکلاسی دخترم تصمیم گرفتم از نزدیک کار او را ببینم، بعد از دیدن کارهای خیاطی آن مادر ، با دستان خالی کار را با یک چرخ خیاطی و سپس با سه چرخ شروع کردم که طی یک ماه کار با چرخ را یاد گرفتم و کم کم شروع به خیاطی کردم. بعد از دو سال به کمیته امداد منطقه 13 مراجعه کردم که با درخواستم برای 30 میلیون تومان وام اشتغال زایی موافقت شد. بعد از دریافت آن وام، کارم را توسعه دادم و وسایل مورد نیاز را خریداری و با دادن آگهی در روزنامه اقدام به جذب نیرو کردم، هم اکنون 16 زن و یک مرد از طریق کار در کارگاه خیاطیم امرار معاش می کنند. هیچ وقت برای شروع دیر نیست و اگر با چشمان باز انتخاب کنیم، ترسی برای ادامه راه وجود ندارد، هر کار سختی های خاص خود را دارد تلاش ها و ایستادگی ها در برابر مشکلات نتیجه شیرینی دارد و باعث می شود از زندگی نهایت لذت را ببریم.