شامل زاویه دید، فضاسازی و پرداختن به جزئیات، شخصیت پردازی و ... شرح کامل دهید:

حدود ساعت شش صبح بود که از خواب بیدار شدم و ناگهان خبر حمله اسرائیل به ایران را از گوش برادر بزرگترم شنیدم. بله حمله اسرائیل به ایران! یک آن همه وجودم را ترس برداشت که اگر این حمله قدری قوی و موفقیت آمیز برای دشمنان بوده باشه اکنون سرنوشت این کشور که هشت سال جنگید تا در امن ترین حالت ممکن باشد، چه میشود؟ آیا این حمله دشمن به خاک عزیزمان، جان خیلی از هم وطنانمان را گرفته است؟ آیا اگر این حمله دشمن به اندازه کافی برایشان موفقیت آمیز بوده باشه، باز این راه را میخواهند ادامه بدهند و همه هموطنان را از بین ببرند؟ آیا این کشور عزیزمان نمیخاهد جواب آنها را پر قدرت تر از آن ها بدهد؟ آیا باز هم قرار است جنگ طولانی در پی داشته باشیم؟ فکر به همه این سوال ها در آن زمان باعث شد اشک از چشمانم بی اختیار ببارد، به این که این همه سال جوانان غیور ما شجاعانه جنگیدند و این همه شهید جانشان را فدا کردند تا فقط این کشور امن بماند، اینکه نکند یک وقتی دشمن طوری حمله کند که ما هیچ جوره نتوانیم از خودمان دفاع کنیم. اکنون نزدیک سه هفته از آن موضوع میگذرد و من متوجه شدم که ایران عزیزمان هیچوقت و هیچوقت کم نمیارد و همیشه از خاکش دفاع میکند چرا که ایران هم جواب دشمنان خاکش را به همان شیوه اسرائیل و چندین و چندین قدرتمند تر از آن داد. و این نشان میدهد که کشور ایران هیچگاه و هیچگاه مقابل دشمنان خود کم نمی آورد و همواره مراقب خود و مردمانش است. و این است دلیل مغرور بودن من نسبت به ایران. و این که من یک ایرانی ام. آری یک جوان ایرانی!!!!